در نزدیکی شهر طبس ، به منطقه ای می رسیم که لباس سپیدی از جنس نمک بر تن کرده است. بلورهای سفید و تخم مرغی شکلی که گویی با دقت و ظرافت در کنار یکدیگر چیده شده اند تا چیره دستی طبیعت را به رخ هر بیننده ای بکشند. بلورهایی که بر روی آبی نمکین و بسیار شور شکل گرفته اند و تابلوی نقاشی بی نظیری را به تصویر کشیده اند.
این تابلوی کم نظیر طبیعت نامش کال نمک است. رودخانه ی نمکین و دائمی که در در فاصله ۲۰ کیلومتری شمال غرب شهر طبس و در هشت کیلومتری روستای محمدآباد جا خوش کرده و در حاشیه ی دریاچه فصلیِ آب شورِ طبس، بیابان را زینت بخشیده و معدن نمکی را به وجود آورده است.
نمکِ کاملا طبیعی در این منطقه جریان یافته تا با همان طعم شور باز هم جلوه گر سخاوت طبیعت باشد و در همین منطقه و قبل از پیدا شدن نمک‌های یددار و بسته‌بندی شده سفره های اهالی قدیمی را مزین کند.
وجود یک رودخانه ی نمکین در میان بیابان های طبس بسیار جذاب است که مشاهده بلورهای نمکین که با ظرافت خاصی در کنار هم جای گرفته اند یکی از دیدنی ترین صحنه ها را برایتان ترسیم می نماید.
عکس : سعید قلی زاده ثالث
