فرو بردن سر در آب

مسأله 1608- اگر روزه دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقی بدن او از آب بیرون باشد، بنابراحتیاط واجب باید قضای آن روزه را بگیرد1، ولی اگر تمام بدن را آب بگیرد و مقداری از سر بیرون باشد، روزه باطل نمی شود2.

1- خوئی، بهجت، وحید: روزه اش (بهجت: بنابرأقوی) باطل می شود...

گلپایگانی، صافی، فاضل: بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل می شود...

تبریزی: بنابراحتیاط روزه اش باطل می شود...

سبحانی: باید قضای آن روزه را بگیرد...

2- بهجت: و همچنین در حالی که مانع و حائل غلیظی دور سر را فرا گرفته  و یا سر به چیزی آغشته شده که مانع از رسیدن آب به آن باشد، فرو بردن تمام سر در آب، بنابرأظهر روزه را باطل نمی کند.

*****

مکارم: مسأله- روزه دار بنابراحتیاط واجب تمام سر را عمداً در آب فرو نبرد حتی اگر بقیه بدن بیرون از آب باشد، اما اگر تمام بدن و قسمتی از سر زیر آب برود ولی مقداری از سر بیرون باشد روزه باطل نمی شود.فرو بردن سر در مایعاتی مانند گلاب و آبهای مضاف دیگر حکم آب مطلق را دارد

زنجانی: مسأله- بر روزه دار حرام است که عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقی بدن او از آب بیرون باشد، ولی چنانچه معصیت کرده و این کار را انجام دهد، ظاهراً روزه اش باطل نمی شود و احتیاط مستحب در  روزه واجب، آن است که دوباره بجا آورد و اگر تمام بدن را آب بگیرد ولی تمام یا مقداری از سر بیرون باشد، اشکال ندارد.

سیستانی:  مسأله- فرو بردن تمام سر درآب روزه را باطل نمی کند ولی کراهت شدید دارد.

مظاهری: مسأله- فرو بردن سر درآب گرچه از روی عمد باشد روزه را باطل نمی کند گرچه مستحب است که تمام سر را در حال روزه در آب فرو نبرد.

مسأله 1609- اگر نصف سر را یک دفعه و نصف دیگر آن را دفعه دیگر در آب فرو برد1، روزه اش باطل نمی شود2.

این مسأله در رساله آیات عظام: سیستانی و مظاهری نیست

1- گلپایگانی، صافی: که هیچوقت تمام سر زیر آب نباشد...

2 - بهجت: بنابرأظهر.

زنجانی: اشکالی ندارد.

مسأله 1610- اگر شک کند که تمام سر زیر آب رفته یا نه، روزه اش صحیح است1.

این مسأله دررساله آیات عظام: سیستانی ، مکارم ،بهجت و مظاهری نیست.

1- وحید: ولی اگر به قصد اینکه تمام سر را زیر آب ببرد درآب فرو رود و شک کند که تمام سر زیر آب رفته یا نه، روزه اش باطل است ولی کفّاره ندارد.

*****

گلپایگانی، صافی: مسأله- اگر قصد داشت که سر را زیر آب فرو ببرد و شک کند که تمام سر زیر آب رفت یا نه، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل است.

خوئی، تبریزی: مسأله- اگر به قصد اینکه تمام سر را زیر آب ببرد و در آب فرو رود و شک کند که تمام سر زیر آب رفته یا نه، روزه اش باطل است ولی کفّاره ندارد.

زنجانی: مسأله- اگر شک کند که تمام سر زیر آب می رود یا نه، می تواند سر را زیر آب کند.

سبحانی: مسأله- اگر قصد فرو بردن سر در آب نداشته ولی اتفاقا تمام  سر زیر آب رفته روزه اش صحیح است ولی اگر قصد آن را داشته گرچه تمام سر هم زیر آب فر نرود روزه اش باطل می شود.

مسأله 1611- اگر تمام سر زیرآب برود ولی مقداری از موها بیرون بماند روزه باطل می شود1.

این مسأله در رساله آیات عظام: سیستانی ،بهجت ومظاهری نیست.

1- مکارم: روزه اش اشکال دارد.

*****

خوئی، تبریزی: مسأله- اگر تمام  سر زیر آب برود، اگر چه مقداری از موها بیرون بماند روزه باطل می شود.

زنجانی: مسأله- جایز نیست روزه دار تمام سر را زیر آب ببرد، هر چند مقداری از موها بیرون بماند.

مسأله 1612- احتیاط واجب آن است که سر را در گلاب فرو نبرد ولی در آبهای مضاف دیگر و در چیزهایی دیگر که روان است اشکال ندارد.

این مسأله دررساله آیات عظام: سیستانی ، سبحانی و مظاهری نیست.

مکارم :رجوع کنیدبه ذیل مساله 1608

*****

اراکی: مسأله- احتیاط واجب آن است که سر را در آبهای مضاف. فرو نبرد و اما فرو بردن سر در چیزهایی دیگر که روان است اشکال ندارد.

. فاضل: بخصوص گلاب...

. نوری: گلاب و آبهای مضاف دیگر...

گلپایگانی، صافی: مسأله- اگر سر را در گلاب فرو برد بنابراحتیاط واجب روزه باطل می شود چنانکه احتیاط واجب آن است که سر را در ابهای مضاف دیگر هم فرو نبرد ولی در چیزهای دیگر که روان است اشکال ندارد.

خوئی، تبریزی: مسأله- سر فرو بردن در غیر آب از چیزهای روان مانند شیر  به روزه ضرری ندارد بلکه أظهر این است که فرو بردن سر دراب مضاف نیز روزه را باطل نمی کند اگر چه أحوط ترک است.

وحید: مسأله- سر فرو بردن در غیر آب  از مایعات –مانند شیر و آب مضاف- روزه را باطل نمی کند و بنابراحتیاط واجب از فرو بردن سر در گلاب اجتناب کند.

بهجت: مسأله- فرو بردن سر در آب مضاف، بنابرأحوط روزه را باطل می کند.

زنجانی: مسأله- احتیاط مستحب آن است که روزه دار سر را در گلاب و آبهای مضاف و مایعات دیگر فرو نبرد.

مسأله 1613- اگر روزه دار بی اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد، یا فراموش کند که روزه است و سر در آب فرو برد، روزه او باطل نمی شود1.

این مسأله دررساله آیات عظام: سیستانی ، سبحانی و مظاهری نیست.

 1- زنجانی: اشکال ندارد و روزه او باطل نمی شود.

*****

مکارم: مسأله- اگر روزه دار بی اختیار در آب بیفتد یا او را در آب بیندازند و سر او زیر آب رود یا فراموش کندکه روزه است سر در آب فرو برد، روزه او باطل نمی شود، ولی اگر یادش بیاید، بنابراحتیاط واجب باید فوراً سر را از آب بیرون آورد.

مسأله 1614- اگر عادتاً با افتادن درآب سرش زیر آب می رود، چنانچه با توجه به این مطلب خود را در آب بیندازد و سرش زیر آب برود و روزه اش باطل می شود1.

این مسأله دررساله آیات عظام: بهجت، سیستانی ،مکارم، سبحانی و مظاهری نیست

1- فاضل: بنابراحتیاط واجب.

*****

اراکی: مسأله- اگر اطمینان داشته باشد که با افتادن در آب سرش زیرآب نمی رود و خود را در آب بیندازد و سرش زیر آب برود روزه اش باطل نمی شود.

خوئی، تبریزی، زنجانی، وحید: مسأله- اگر به خیال این که . آب، سر او را نمی گیرد خود را در آب بیندازد و آب تمام سر او را بگیرد، روزه اش اشکال ندارد.

. گلپایگانی، صافی: اگر با اطمینان به این که...

مسأله 1615- اگر فراموش کند که روزه است و سر را در آب فرو برد ، یا دیگری به زور سر او را در آب فرو برد، چنانچه در زیر آب یادش بیاید که روزه است، یا آن کس دست خود را بردارد ، باید فوراً سر را بیرون آورد و چنانچه بیرون نیاورد، روزه اش باطل می شود1.

این مسأله در رساله آیات عظام: سیستانی ، سبحانی و مظاهری نیست

1- گلپایگانی، صافی، فاضل: بنابراحتیاط واجب.

زنجانی: چنانچه بیرون نیاورد، معصیت کرده است.

مکارم: رجوع کنید به ذیل مسأله 1613.

مسأله 1616- اگرفراموش کند که روزه است و به نیّت غسل سر را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحیح است.

این مسأله در رساله آیات عظام: سیستانی ، بهجت و مظاهری نیست

*****

زنجانی:  مسأله- اگر به جهت عذری به نیّت غسل سر را در آب فرو برد، مثل این که فراموش کند که روزه  است یا بدون تقصیر مسأله را نداند غسل او صحیح است و معصیتی نکرده است.

مسأله 1617- اگر بداند که روزه است و عمداً برای غسل سر را در آب فرو برد، چنانچه روزه او، روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره وقت معیّنی ندارد، غسل صحیح و روزه باطل می باشد1، ولی اگر واجب معیّن باشد، اگر به فرو بردن سر در آب ، قصد غسل کند، روزه او باطل است و بنابراحتیاط واجب ، غسل او هم باطل است2 مگر آن که در زیر آب، یا در حال خارج شدن از آب نیّت غسل کند که در این صورت غسل او صحیح است و اما اگر روزه ماه رمضان باشد، هم غسل و هم روزه باطل است مگر ( آنکه در همان زیر آب توبه نماید و 3) در حال خارج شدن از آب نیّت غسل کند که در این صورت غسل او صحیح است.

این مسأله در رساله آیات عظام: سیستانی ، بهجت و مظاهری نیست

1- خوئی: چنانچه روزه او روزه رمضان باشد، روزه و غسل او هر دو باطل است و همچنین است حکم روزه قضا رمضان بعد از زوال علی الاحوط و اگر روزه مستحب باشد، یا روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره وقت معیّنی ندارد غسل او صحیح و روزه اش باطل می باشد و ظاهر این است که این حکم در روزه واجب معیّن نیز جاری است.

گلپایگانی، تبریزی، صافی: چنانچه روزه او مثل روزه رمضان، واجب معیّن باشد، روزه و غسل او هر دو باطل است و اگر روزه مستحب باشد، یا روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره وقت معیّنی ندار(گلپایگانی، صافی:  و تمام کردن آن واجب نباشد- تبریزی: و افطار آن جایز است) غسل صحیح و روزه باطل می باشد.

وحید: چنانچه روزه او روزه ماه رمضان باشد  روزه و غسل او هر دو باطل است و همچنین است حکم روزه قضای ماه رمضانی که برای خودش بجا می آورد بعد از زوال بنابراحتیاط. ولی اگر روزه مستحب باشد یا روزه واجب دیگری  باشد –چه واجب معین باشد مانند روزه ای که نذر کرده باشد در روز معین بگیرد و یا غیر معین باشد مانند روزه کفّاره- غسل او صحیح و روزه اش باطل می شود.

فاضل، نوری: چنانچه روزه او مثل روزه رمضان واجب معیّن باشد، بنابراحتیاط واجب باید دوباره غسل کند و روزه را هم (فاضل: باید بنابراحتیاط واجب) قضا نماید و اگر روزه مستحب یا روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره وقت معیّنی ندارد ، غسل صحیح و روزه (فاضل: بنابراحتیاط واجب) باطل می باشد.

سبحانی: چنانچه روزه او مثل روزه رمضان  واجب معین باشد بنابراحتیاط واجب باید دوباره غسل کند و روزه را هم قضا نماید و اگر روزه مستحب یا روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره  وقت معین ندارد غسل صحیح و روزه باطل می باشد  مگر در قضای ماه رمضان آن هم بعد از ظهر . در این صورت روزه و غسل هر دو باطل می شود.

2- اراکی: روزه و غسل او باطل است...

3- [قسمت داخل پرانتز در رساله آیت الله اراکی نیست]

*****

مکارم: مسأله- اگر بداند روزه واجب معیّن است عمداً [سر را در آب فرو برد] بنابر احتیاط واجب هم روزه را باید قضا کند و هم غسل را دوباره انجام دهد.

زنجانی: مسأله- اگر بداند که روزه است و بدون عذر در روزه واجب معیّن برای غسل، سر را در آب فرو برد، معصیت کرده و بنابر احتیاط مستحب غسلش باطل می شود، ولی روزه اش صحیح است.

مسأله 1618- اگر برای آن که کسی را از غرق شدن نجات دهد سر را در آب فرو برد، اگر چه نجات دادن واجب باشد، روزه اش باطل می شود1.

این مسأله در رساله آیات عظام: سیستانی ، بهجت ، سبحانی و مظاهری نیست

1- فاضل: بنابراحتیاط واجب.

*****

زنجانی: مسأله- سر به زیر آب بردن برای روزه دار همیشه حرام نیست، بلکه ممکن است به جهتی همچون نجات دادن کسی جایز یا لازم باشد.

مکارم: مسأله- کسی که برای نجات غریق مجبور است سر را در آب فرو ببرد روزه اش اشکال دارد، ولی به عنوان نجات جان مسلمانی این کار واجب است، و بعداً قضا کند.

مسأله اختصاصی

مکارم: مسأله 1368- غوّاصان، اگر سر خود را در کلاهک پنهان کنند و با آن زیر آب روند، روزه آنها صحیح است