فصل اوّل: در بیان فضیلت و اعمال ماه مبارک رجب
بدان که این ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت، کامل و تمامند و روایات بسیارى در فضیلت آنها وارد شده است بلکه از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده است که رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در احترام و فضیلت به آن نمى رسد و در این ماه جنگ با کافران حرام است! ! و رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امّت من است، کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، مستحقّ خشنودى بزرگ خدا مى شود و خشم حق از او دور می گردد و درى از درهاى دوزخ به رویش بسته میشود.
و از حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام روایت شده است: هرکه یک روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب میشود.
و نیز فرمود: رجب نام نهرى در بهشت که از شیر سپیدتر و از عسل شیرین تر است، هرکه یک روز از رجب را روزه بدارد به یقین از آن نهر بیاشامد.
و از امام صادق علیه السّلام نقل شده است که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: ماه رجب ماه استغفار امّت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش کنید که خدا آمرزگار و مهربان است و رجب را «اصبّ» [یعنى فروریزنده تر] می گویند، زیرا رحمت خدا در این ماه بر امّت من بسیار ریخته می شود، پس بسیار بگویید، استغفر اللّه و اساله التّوبة ابن بابویه به سند معتبر از سالم روایت نموده که گفت: در اواخر ماه رجب که چند روزى از آن مانده بود به خدمت امام صادق علیه السّلام رفتم.
چون نظر مبارک آن حضرت بر من افتاد، فرمود: آیا در این ماه روزه گرفته اى؟ گفتم: نه به خدا اى پسر رسول خدا.
فرمود: آنقدر ثواب از تو فوت شده که اندازه آن را جز خدا کسى نمی داند، به یقین این ماهى است که خدا آن را بر ماه هاى دیگر فضیلت داده و احترام آن را عظیم نموده و گرامى داشتن روزه داران این ماه را بر خود واجب کرده! ! گفتم: یابن رسول اللّه، اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بخشى از ثواب روزه داران آن نایل میشودم؟
فرمود: اى سالم هرکه یک روز از آخر این ماه را روزه بدارد، خدا او را از سختى سکرات مرگ و از هراس پس از مرگ و از عذاب قبر ایمن می کند، و هرکه دو روز آخر این ماه را روزه بدارد، به آسانى از صراط می گذرد، و هرکه سه روز آخر این ماه را روزه بدارد از وحشت بزرگ روز قیامت، و از سختی ها و هول هاى آن روز ایمن مى شود، و برات آزادى از آتش دوزخ را به او عطا مى کنند.
در هر صورت براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده و در روایت آمده: اگر کسى قدرت بر روزه ماه رجب را ندارد، هر روز این تسبیحات را صد بار بخواند، تا ثواب روزه ماه رجب را دریابد:
سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِی التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَکْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ
منزّه است خداى بزرگ، منزّه است آن که تسبیح جز براى او سزاوار نیست، منزّه است خداى عزیزتر و گرامى تر، منزّه است آن که جامه عزّت در پوشید که تنها او براى آن جامه شایسته است.
اعمال روز اول ماه رجب
روز شریفى است و در آن چند عمل است:
اوّل: روزه گرفتن، روایت شده: حضرت نوح علیه السّلام در این روز سوار کشتى شد، و به کسانى که با او بودند امر فرمود روزه بدارند.
و هرکه در این روز روزه بدارد، آتش دوزخ به فاصله یک سال راه از او دور میشود.
دوّم: غسل کردن.
سوّم: زیارت امام حسین علیه السّلام، شیخ از بشیر دهّان از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: هرکه روز اوّل رجب حسین بن على علیهما السّلام را زیارت کند بى تردید خداى عالم او را بیامرزد.
چهارم: خواندن دعاى طولانى و مفصّلى که سیّد در کتاب «اقبال» نقل کرده.
اعمال مخصوص روزها و شبهای ماه رجب
شب اولّ: شب شریفى است، و در آن چند عمل وارد است: اوّل: چون هلال ماه را مشاهده کند بگوید:
اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلامَةِ وَ الْإِسْلامِ رَبِّی وَ رَبُّکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ .
خدایا! شروع این ماه را بر ما با ایمنى و ایمان و سلامت و اسلام قرار ده، ) اى ماه (پروردگار من و تو خدای عزّتمند و پر شکوه است.
و روایت شده: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله هنگامیکه هلال ماه رجب را میدید میگفت:
اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى الصِّیَامِ وَ الْقِیَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ وَ لا تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ .
خدایا براى ما در ماه رجب و شعبان برکت قرار ده، و ما را به ماه رمضان برسان، و بر روزه رمضان و بیدارى شب و نگهدارى زبان و فروبستن چشم کمک فرما، و بهره ما را از ماه رمضان، گرسنگى و تشنگى قرار مده.
دوّم: چنان که بعضى از علما فرموده اند غسل کند.
از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله روایت شده: هرکه ماه رجب را بیابد، و در اوّل و وسط و آخر آن غسل کند پس از انجام آن مانند روزى که از مادر متولد شده بود از گناهان خود بیرون آمده و پاک میشود.
سوم: حضرت حسین علیه السّلام را زیارت کند.
چهارم: پس از نماز مغرب بیست رکعت نماز به جاى آورد، به این ترتیب که در هر هر رکعت پس از سوره «حمد» یک مرتبه سوره «توحید» را خوانده، و پس از هر دو رکعت سلام دهد، تا خود و اهل و اولاد و مالش محفوظ بماند، و از عذاب قبر ایمنى یابد و از صراط به سرعت برق بدون حسابرسى بگذرد.
پنجم: پس از نماز عشاء دو رکعت نماز به جاى آورد به این صورت که در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» یک مرتبه سوره «الم نشرح» و سه بار سوره «توحید» را بخواند و در رکعت دوّم سوره «حمد» و سوره هاى «الم نشرح و قل هو اللّه احد و قل اعوذ برب الفلق و قل اعوذ بربّ الناس» را هرکدام یک بار بخواند، و هنگامیکه سلام نماز را داد سى مرتبه بگوید: «لا اله الاّ اللّه» و سى مرتبه صلوات فرستد، تا حق تعالى همانند روزى که از مادر متولدّ شده، گناهان او را بیامرزد و پاکش نماید.
ششم: سى رکعت نماز به این ترتیب که در هر رکعت پس از سوره «حمد» یک مرتبه سوره «قل یا ایّها الکافرون» و سه مرتبه سوره «قل هو اللّه احد» را بخواند،
هفتم: عملى را که شیخ در کتاب «مصباح المتهجد» ذکر کرده به جاى آورد.
شیخ در آن کتاب فرموده: عمل شب اوّل رجب: ابو البخترى وهب بن وهب از حضرت صادق علیه السّلام از پدر بزرگوارش علیه السّلام از جدّش علیه السّلام از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت کرده، که براى آن حضرت خوشایند بود، که خود را چهار شب در طول سال از هر کارى فارغ سازد، و آن شبها را به عبادت زنده بدارد و آن چهار شب عبارتند از: شب اوّل رجب، شب نیمه شعبان، شب عید فطر و شب عید قربان.
از حضرت جواد علیه السّلام روایت شده که مستحبّ است هرکسى این دعا را در شب اوّل رجب بعد از نماز عشاء آخر بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ مَلِکٌ وَ أَنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ مُقْتَدِرٌ وَ أَنَّکَ مَا تَشَاءُ مِنْ أَمْرٍ یَکُونُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَى اللَّهِ رَبِّکَ وَ رَبِّی لِیُنْجِحَ [لِی ] بِکَ طَلِبَتِی اللَّهُمَّ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ أَنْجِحْ طَلِبَتِی
خدایا! از تو درخواست میکنم به حق اینکه تو فرمانروایى و بر هر کارى توانایى، و هر کارى که بخواهی میشود، خدایا! من به تو رو میکنم به وسیله پیامبرت محمّد، پیامبر رحمت، درود خدا بر او و خاندانش اى محمّد اى فرستاده خدا، من براى توجه به خداى پروردگارت و پروردگارم، به تو روى میآورم، تا خدا به سبب تو حاجتم را برآورد خداى به حق محمّد و پیشوایان از اهل بینش - که درود خدا بر او و بر آنان - حاجتم را برآورد
سپس حاجتت را از خدا بخواه.
على بن حدید روایت کرده که حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام پس از فراغت از نماز شب در حال سجده چنین میگفت:
لَکَ الْمَحْمَدَةُ إِنْ أَطَعْتُکَ وَ لَکَ الْحُجَّةُ إِنْ عَصَیْتُکَ لا صُنْعَ لِی وَ لا لِغَیْرِی فِی إِحْسَانٍ إِلا بِکَ یَا کَائِنُ [کَائِنا] قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ یَا مُکَوِّنَ کُلِّ شَیْ ءٍ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْعَدِیلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ مِنْ شَرِّ الْمَرْجِعِ فِی الْقُبُورِ وَ مِنَ النَّدَامَةِ یَوْمَ الْآزِفَةِ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَ عَیْشِی عِیشَةً نَقِیَّةً وَ مِیتَتِی مِیتَةً سَوِیَّةً وَ مُنْقَلَبِی مُنْقَلَبا کَرِیما غَیْرَ مُخْزٍ وَ لا فَاضِحٍ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَئِمَّةِ یَنَابِیعِ الْحِکْمَةِ ،
شکر و سپاس تنها از آن توست اگر از تو اطاعت کردم و حجّت و برهان تنها از آن توست اگر تو را معصیت کردم، در نیکى کردن نه کارى از من ساخته است و نه از غیر من جز به عنایت تو، اى هستى پیش از هرچیز، اى هستى بخش هر چیز، تو بر هر کارى توانایی خدایا! از انحراف و ناباورى به هنگام مرگ، و از گزند بازگشت در گورها، و از پشیمانى در روز قیامت به تو پناه مى آورم، از تو مى خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و قرار دهى زندگى ام را زندگى پاکى، و مرگم را مرگى معتدل، و بازگشتگاهم را بازگشتگاهى کریمانه که در آن خوارى و رسوایى نباشد.
خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، آن امامانى که چشمه هاى حکمت،
وَ أُولِی النِّعْمَةِ وَ مَعَادِنِ الْعِصْمَةِ وَ اعْصِمْنِی بِهِمْ مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ لا تَأْخُذْنِی عَلَى غِرَّةٍ وَ لا عَلَى غَفْلَةٍ وَ لا تَجْعَلْ عَوَاقِبَ أَعْمَالِی حَسْرَةً وَ ارْضَ عَنِّی فَإِنَّ مَغْفِرَتَکَ لِلظَّالِمِینَ وَ أَنَا مِنَ الظَّالِمِینَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا لا یَضُرُّکَ وَ أَعْطِنِی مَا لا یَنْقُصُکَ فَإِنَّکَ الْوَسِیعُ رَحْمَتُهُ الْبَدِیعُ حِکْمَتُهُ وَ أَعْطِنِی السَّعَةَ وَ الدَّعَةَ وَ الْأَمْنَ وَ الصِّحَّةَ وَ الْبُخُوعَ وَ الْقُنُوعَ وَ الشُّکْرَ وَ الْمُعَافَاةَ وَ التَّقْوَى وَ الصَّبْرَ وَ الصِّدْقَ عَلَیْکَ وَ عَلَى أَوْلِیَائِکَ وَ الْیُسْرَ وَ الشُّکْرَ وَ اعْمُمْ بِذَلِکَ یَا رَبِّ أَهْلِی وَ وَلَدِی وَ إِخْوَانِی فِیکَ وَ مَنْ أَحْبَبْتُ وَ أَحَبَّنِی وَ وَلَدْتُ وَ وَلَدَنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُؤْمِنِینَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ.
و صاحبان نعمت، و ریشه هاى عصمت اند، و مرا به وسیله آنان از هر بدى نگهدار، و در حالت غرور و غفلت مگیر، و سرانجام کارهایم را حسرت و اندوه قرار مده، و از من راضى شو، زیرا همانا آمرزشت براى ستمگاران است و من از ستمکارانم، خدایا! بر من بیامرز آنچه را به تو زیان نمیرساند، و به من عطا کن آنچه را که کاستیات ندهد، همانا رحمتت گسترده و حکمتت نوین است.
خدایا! و به من مرحمت فرما: گشایش، راحتى، امنیت، سلامت، فروتنى، قناعت، سپاسگذارى، تندرستى کامل، پرواپیشگى، شکیبائى، راستى بر تو و دوستانت، آسانى، شکر، و همه اینها را پروردگارا به خانوده و فرزند و برادان دینى ام و هرکه را دوست دارم و دوستم دارد، و هرکه فرزندم باشد و فرزندش باشم از مسلمانان و مؤمنان عمومیت ده، اى پروردگار جهانیان.
ابن اشیم گفته: وقت خواندن این دعا پس از هشت رکعت نماز شب و پیش از نماز وتر است، پس از آن سه رکعت وتر را به جاى میآورى چون سلام دادى، در حالتى که نشسته اى بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا تَنْفَدُ خَزَائِنُهُ وَ لا یَخَافُ آمِنُهُ رَبِّ إِنِ ارْتَکَبْتُ الْمَعَاصِیَ فَذَلِکَ ثِقَةٌ [ثِقَةً] مِنِّی بِکَرَمِکَ إِنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِکَ وَ تَعْفُو عَنْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ تَغْفِرُ الزَّلَلَ وَ إِنَّکَ [فَإِنَّکَ ] مُجِیبٌ لِدَاعِیکَ وَ مِنْهُ قَرِیبٌ وَ أَنَا تَائِبٌ إِلَیْکَ مِنَ الْخَطَایَا وَ رَاغِبٌ إِلَیْکَ فِی تَوْفِیرِ حَظِّی مِنَ الْعَطَایَا یَا خَالِقَ الْبَرَایَا یَا مُنْقِذِی مِنْ کُلِّ شَدِیدَةٍ [شِدَّةٍ] یَا مُجِیرِی مِنْ کُلِّ مَحْذُورٍ وَفِّرْ عَلَیَّ السُّرُورَ وَ اکْفِنِی شَرَّ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ [فَإِنَّکَ ] فَأَنْتَ اللَّهُ عَلَى نَعْمَائِکَ وَ جَزِیلِ عَطَائِکَ مَشْکُورٌ وَ لِکُلِّ خَیْرٍ مَذْخُورٌ .
سپاس خداى را که خزانه هایش پایان نمى پذیرد، و آن که را امان دهد هرگز نمى ترسد، پرودگارا اگر مرتکب گناهانى شدم در اثر اطمینانم به کرم تو بود، همانا توبه بندگان را مى پذیرى، و از بدیهایشان درمی گذرى، و لغزش ها را میآمرزى، همانا تو خواننده ات را اجابت مى نمایانى، و به او نزدیکى، و من از خطاها تنها به جانب تو باز میگردم، و در کامل کردن بهره ام از عطاها تنها به سوى تو رغبت دارم، اى آفریننده آفریدگان، اى نجات بخش من از هر سختى، اى پناه من از هرچه که هراسناک گردم خوشحالى ام را فراوان کن، و مرا از بدفرجامى در کارها کفایت فرما، تویى خدایى که بر نعمت ها و عطاهای فراوانت سپاس شده، و براى هر خیرى ذخیره بندگانى.
و آگاه باش علما براى هر شب این ماه نماز مخصوصى ذکر کرده اند، که مقام را گنجایش نقل آن نیست.
اعمال مشترکه ماه رجب
و آن بر دو بخش است: بخش اوّل: اعمال مشترک آن است که به متعلق به همه ماه است و اختصاص به روز معیّنى ندارد، و آن چند عمل است: اوّل: در تمام روزهاى ماه رجب این دعا را بخواند که روایت شده: حضرت زین العابدین علیه السّلام در آغاز رجب در حجر اسماعیل خواند:
یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِکُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُکَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیکَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُکَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَوَائِجِی لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ
اى که مالک حاجات خواهندگانى، و از باطن لب فروبستگان خبر دارى، از سوى تو براى هر خواهشى، گوشى شنوا، و پاسخى آماده است، خدایا به حق وعده هاى صادقانه است و نعمت هاى فراوانت، رحمت گسترده ات، از تو می خواهم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و حاجات دنیا و آخرتم را برآورى، چه همانا تو بر هر کارى توانایى.
سایر اعمال ماه رجب
هشتم: سیّد ابن طاووس از محمّد بن ذکران که معروف به سجّاد است چه آنقدر سجده کرد و در حال سجده گریست که نابینا شد روایت کرده که گفت: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم فدایت شود این ماه ماه رجب است مرا در این ماه دعایى تعلیم کن که حق تعالى مرا به آن سود بخشد، حضرت فرمود: بنویس «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم» و در هر روز از رجب در صبح و شام پس از نمازهاى روزوشب بگو:
یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ [مِنْ ] کُلِّ شَرٍّ یَا مَنْ یُعْطِی الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً أَعْطِنِی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ خَیْرِ الدُّنْیَا وَ جَمِیعَ خَیْرِ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّی بِمَسْأَلَتِی إِیَّاکَ جَمِیعَ شَرِّ الدُّنْیَا وَ [جَمِیعَ ] شَرِّ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَیْتَ وَ زِدْنِی مِنْ فَضْلِکَ یَا کَرِیمُ .
اى آن که هر خیرى را از او امید دارم، و از خشمش در هر شرّى ایمنى جویم، اى آن که در برابر عبادت اندک مزد بسیار عطا میکند، اى آن که به هرکه از او بخواهد می بخشد، اى آن که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می بخشد، عطایش از روى مهربانى و رحمت است، با درخواستم از تو همه خیر دنیا و خیر آخرت را به من عنایت کن، و با درخواستم از تو همه شره دنیا و شره آخرت را بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردى کاستى ندارد، و از احسانت بر من بیفزاى اى کریم.
راوى گفت: حضرت محاسن (موهاى صورت) شریف خود را در پنجه چپ گرفت و این دعا را با حالت درماندگى و زارى همراه حرکت دادن انگشت اشاره دست راست خواند، و پس از این گفت:
یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ یَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ یَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتِی عَلَى النَّارِ
اى داراى بزرگى و بزرگوارى، اى داراى بخشش و جود، اى داراى عطا و کرم، محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن.
نهم: از پیامبر روایت شده: هرکه در ما رجب صد مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
آمرزش می خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست، اوست یگانه، برایش شریکى نمی باشد، و به سوى او باز مى گردم.
و آن را با صدقه به انجام رساند، حق تعالى پایان کارش را ختم به رحمت و آمرزش کند، و هرکه چهارصد مرتبه بگوید: ثواب شهادت صد شهید را براى او بنویسد.
دهم: و نیز از آن حضرت روایت شده: هرکه در ماه رجب هزار مرتبه بگوید:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ
معبودى جز خدا نیست،
خداى عزّتمند پرشکوه صد هزار کار نیک براى او ثبت کند، و برایش صد شهر در بهشت بنا کند.
یازدهم: روایت شده، هرکه در ماه رجب به هنگام صبح، هفتاد مرتبه، و در زمان پسین (شامگاه) هم هفتاد مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
از خدا آمرزش می طلبم و به او باز می گردم
و چون به پایان رساند، دستها را بلند کند و بگوید:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ تُبْ عَلَیَّ
خدایا مرا بیامرز و توبه ام را بپذیر
پس اگر در ماه رجب از دنیا برود، خدا از او خشنود باشد و به برکت ماه رجب، آتش دوزخ با او تماس نگیرد.
دوازدهم: در همه این ماه هزار مرتبه بگوید:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ
از خداى داراى بزرگى و بزرگوارى، از همه گناهان و گنهکاریها، آمرزش می جویم.
تا خداى مهربان او را بیامرزد.
سیزدهم: سیّد ابن طاووس در کتاب «اقبال» از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله براى خواندن سوره
«قل هو اللّه احد»
در ماه رجب ده هزار مرتبه، یا هزار مرتبه، یا صد مرتبه فضیلت بسیار نقل کرده، و نیز روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره توحید را بخواند، در قیامت برایش نورى پدید می آید که او را به بهشت راهنمایى کند.
چهاردهم: سیّد روایت کرده: هرکه در ماه رجب یک روز روزه بدارد، و چهار رکعت نماز بگذارد و به این ترتیب که در رکعت اوّل صد مرتبه «آیة الکرسى» بخواند و در رکعت دوّم دویست مرتبه سوره توحید، نمی میرد تا مقامش را خود در بهشت ببیند، یا دیگرى براى او ببیند.
پانزدهم: و نیز سیّد از پیامبر روایت کرده: هرکه در روز جمعه ماه رجب بین نماز ظهر و عصر چهار رکعت نماز بخواند به این صورت که در هر رکعت یکبار سوره «حمد» و هفت بار «آیة الکرسى» و پنج مرتبه «سوره توحید» سپس ده بار بگوید:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ
آمرزش می خواهم از خدایى که معبودى جز او نیست و از او درخواست توبه دارم.
حق تعالى براى او از روزى که این نماز را خوانده تا روزى که از دنیا برود براى هر روز هزار کار نیک بنویسد، و در عوض هر آیه اى که خوانده است شهرى در بهشت از یاقوت سرخ، و به جاى هر حرف قصرى در بهشت از گوهر سپید عطا کند، و براى او زنان زیبا روى بهشتى را به همسرى او درآورد و از او خشنود گردد بی آنکه برایش خشمى به دنبال داشته باشد، و در زمره عبادت کنندگان به شمار آید، و سرانجام او را به سعادت و آمرزش پایان دهد .
تا آخر حدیث.
شانزدهم: سه روز این ماه را که پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد، زیرا روایت شده: هرکه در یکى از ماههاى حرام این سه روز را روزه بدارد، حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت را می نویسد.
هفدهم: در تمام ماه رجب شصت رکعت نماز بخواند در هر شب دو رکعت به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد» و سه مرتبه
«قل یا ایّها الکافرون»
و یک مرتبه سوره توحید بخواند، و چون سلام دهد دستها را بلند کرده و بگوید:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ آلِهِ.
معبودى جز خدا نیست، یگانه و بی شریک است، فرمانروایى و سپاس مخصوص اوست زنده میکند و می میراند و او زنده اى است که هرگز نمی میرد، خیز تنها به دست اوست، و او بر هر کارى توانا است، و بازگشت همه به سوى اوست، و جنبش و نیرویى نیست جز به عنایت او، خداى برتر و بزرگ، خدایا! بر محمّد پیامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست.
سپس دستها را به صورت خویش بمالد، از پیامبر روایت شده، هرکه این عمل را بجا آورد، خدا دعایش اجابت کند، و پاداش شصت حج و شصت عمره را به او عطا فرماید.
هجدهم: از پیامبر صلى اللّه علیه و آله روایت شده: هرکه در یک شب از ماه رجب، در دو رکعت نماز صد مرتبه سوره توحید بخواند مانند کسی است که ر راه خدا صد سال روزه گرفته و حق تعالى براى این عمل صد قصر در بهشت به او مرحمت فرماید، هر قصرى در جوار پیامبرى از پیامبران علیهم السّلام.
نوزدهم: و نیز از آن حضرت روایت شده: هرکه در یک شب از شبهاى رجب ده رکعت نماز بجاى آورد به این ترتیب که در هر رکعت سوره «حمد» و یک بار
«قل یا ایّها الکافرون»
و سه بار سوره توحید را بخواند حق تعالى هر گناهى که پیش از آن مرتکب شده بیامرزد.
تا آخر حدیث.
بیستم: علاّمه مجلسى در کتاب «زاد المعاد» فرموده: از حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده: حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله فرمود: هرکه در هر شب و هر روز ماههاى رجب، شعبان و رمضان، هر یک از «حمد» و «ایة الکرسى» و
«قل یا ایّها الکافرون»و«قل هو اللّه احد»و«قل اعوذ بربّ الفلق»و«قل اعوذ بربّ النّاس»را سه مرتبه قرائت کند و سه مرتبه بگوید:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
منزّه است خدا و سپاس خداى را و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از هرچیز است و جنبش و نیرویى جز به خدا نیست، خداى برتر و بزرگ
و سه مرتبه بگوید:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمّد و خاندانش
و سه مرتبه:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
بار خدایا مردان و زنان مؤمن را ببخش و بیامرز
و چهار صد مرتبه :
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
از خدا آمرزش می جویم و به سوى او میپویم
خداى تعالى گناهانش را بیامرزد، هرچند به عدد قطره هاى باران و برگ درختان و کف روى آب دریاها باشد، تا آخر حدیث.
و نیز علاّمه مجلسى فرموده که در هر شب از شبهاى این ماه هزار مرتبه گفتن «لا اله الاّ اللّه» (معبودى جز خدا نیست) وارد شده.
منبع : پایگاه عرفان
